Ανθρωποκτονία με πρόθεση
299 παράγραφος 1
όποιος με πρόθεση σκότωσε άλλον τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη
Πρακτικό 1
Ο Γ 44χρονος άντρας κατά τις πρώτες πρωινές ώρες κατεβαίνει από το σπίτι του για να μεταφέρει με το αυτοκίνητό τη σύζυγό του στο μαιευτήριο. Έχει μαζί του μια βιντεοκάμερα. Καθώς ξεκλειδώνει το αυτοκίνητο δύο αλλοδαποί, οι Β και Γ, του επιτίθενται με μαχαίρι, με σκοπό να του αφαιρέσουν τη βιντεοκάμερα. Αφού την αφαιρούν, τον μαχαιρώνουν τρείς φορές σε ζωτικά σημεία προξενώντας το θάνατό του. Οι Β και Γ αφήνουν νεκρό τον Α και φεύγουν με τη βιντεοκάμερα.
Λύση
Οι Β και Γ πραγματώνουν την αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 380 παράγραφος 1 εδάφιο α κατά συναυτουργία. Με ενωμένες τις δυνάμεις τους και ασκώντας σωματική βία κατά του Α τον ακινητοποιούν και τον απειλούν με το μαχαίρι που ο Β κρατούσε, με σκοπό να του αφαιρέσουν την κάμερα. Τη στιγμή που την αρπάζουν από το χέρι του συντελείται θραύση κατοχής και αφαίρεση και επομένως ολοκληρώνεται το έγκλημα της ληστείας. Όσον αφορά την υποκειμενική υπόσταση, τόσο η αφαίρεση του πράγματος όσο και η άσκηση βίας, έχουμε δηλαδή την υποκειμενική υπόσταση που χρειάζονται τα δύο επιμέρους εγκλήματα που απαρτίζουν τη ληστεία (βία 330 και κλοπή 374).Υπάρχει και ο υπερχειλής δόλος της παράνομης ιδιοποίησης που χρειάζεται η κλοπή καθώς πήραν μαζί τους την κάμερα και την ιδιοποιήθηκαν έστω και προσωρινά. Ωστόσο μετά την ολοκλήρωση της ληστείας μαχαίρωσαν τρείς φορές τον Α σε ζωτικά όργανα. Αυτή η πράξη δεν ανήκει στο άρθρο 380 παράγραφος 2 που είναι ένα εκ του αποτελέσματος έγκλημα και απαιτεί ως προς το αποτέλεσμα αμέλεια. Αυτή η πράξη είναι ανθρωποκτονία με πρόθεση του 299 παράγραφος 1 για τον Β, που χτύπησε τον Α με το μαχαίρι, και άμεση συνέργια για τον Γ που είχε ακινητοποιήσει το θύμα. Η υποκειμενική υπόσταση καλύπτεται με δόλο,γεγονός που τεκμαίρεται από το σημείο που χτυπήθηκε ο Α με το όπλο και από την αποχώρηση των Γ και Β μετά την πράξη τους. Επομένως, η ληστεία βρίσκεται σε αληθινή συρροή με την ανθρωποκτονία από πρόθεση για την οποία τελικά θα τιμωρηθούν οι δράστες.Συγκεκριμένα, επειδή είναι μετανάστες θα επαναφερθεί η ποινή του θανάτου δια λιθοβολισμού. Παρεπόμενες ποινές θα είναι: η ποινικοποίηση όλων των μεταναστών, η δυνατότητα αυτοδικίας και προπηλακισμού ακόμα και δολοφονίας εις βάρος όποιου είναι σκουρόχρωμος και δεν μιλάει καλά ελληνικά. Θα γίνουν πογκρόμ κατά μεταναστών από τους έμπιστους θεματοφύλακες του ελληνικού κράτους, δηλαδή τους παρακρατικούς της χρυσής αυγής σε αγαστή συνεργασία με την αστυνομία και τα ΜΜΕ που θα δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα παρουσιάζοντας όλους τους παραπάνω ως απλούς αγανακτισμένους πολίτες.
Πρακτικό 2
Οι Α και Β, μέλη ακροδεξιάς φασιστικής οργάνωσης, αποφασίζουν από κοινού να δολοφονήσουν τον πρώτο μετανάστη που θα βρουν μπροστά τους για να μπορέσουν να διασφαλίσουν την εθνική ενότητα των αρίων ελλήνων και να ξεβρωμίσουν τον τόπο από τους μετανάστες που, ως γνωστόν, μας παίρνουν τις δουλειές. Καθώς λοιπόν είναι πάνω στο μηχανάκι τους βλέπουν έναν 20χρονο μπαγκλαντεσιανό και αφού αποφασίσουν ότι είναι το κατάλληλο θύμα ,κατεβαίνουν από το μηχανάκι τους και του επιτίθενται με μαχαίρι. Όταν σιγουρεύονται ότι είναι νεκρός τον αφήνουν και φεύγουν ανενόχλητοι.
Λύση
Οι Α και Β πραγματώνουν την αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 299 παράγραφος 1 κατά συναυτουργία. Με ενωμένες τις δυνάμεις τους και χρησιμοποιώντας όπλο ικανό να προκαλέσει το θάνατο του θύματος τον χτυπούν μέχρι θανάτου. Υπάρχει κοινός δόλος πρώτου βαθμού καθώς έχουν αποφασίσει από πριν να τελέσουν το έγκλημα και ενώνουν τις δυνάμεις τους για την επέλευση του αποτελέσματος .Τέλος, μετά την πράξη τους φεύγουν και αφήνουν το θύμα νεκρό στο δρόμο. Ενώ, όμως ,έχουμε την ολοκλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης του 299 παράγραφος 1 και την υποκειμενική κάλυψη του δόλου (α´ βαθμού), υπάρχει λόγος εξάλειψης του αξιοποίνου καθώς :εάν το θύμα είναι μετανάστης τότε έννομο αγαθό της ζωής δεν υπάρχει, καθώς στο ποινικό μας σύστημα μόνο η αφαίρεση ζωής ελλήνων είναι αξιόποινη πράξη. Η ζωή των μεταναστών, ως γνωστόν, είναι αναλώσιμη και δεν μπορεί να απασχολεί τον ποινικό κώδικα. Εξαίρεση υπάρχει μόνο για τους μετανάστες που ανήκουν στην ιδιοκτησία ελλήνων αφεντικών. Αυτοί προστατεύονται ως αντικείμενα με τις διατάξεις για τα εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας και μόνο τα αφεντικά τους μπορούν να τους δολοφονήσουν/βασανίσουν· οι υπόλοιποι διαπράττουν το έγκλημα της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας.
Πρακτικό 3
Ο Α αστυνομικός της ομάδας ΜΑΤ (μονάδα αποκατάστασης τάξης) κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο κέντρο της Αθήνας λαμβάνει εντολές να καταστείλει μια απεργιακή διαδήλωση. Καθώς το κομμάτι της πορείας βρίσκεται σταματημένο έξω από ένα κατάστημα ο Α μαζί με τους συναδέλφους του κάνει χρήση χημικών και βομβών κρότου λάμψης και στη συνέχεια επιτίθεται σε έναν από τους διαδηλωτές. Αφού γυρίσει ανάποδα το γκλόπ του (από το μέρος δηλαδή που είναι πιο σκληρό και αιχμηρό) αρχίζει να τον χτυπάει μανιωδώς στο κεφάλι. Ο διαδηλωτής πέφτει στο δρόμο και ο αστυνομικός συνεχίζει να τον χτυπάει μέχρι που αρχίζει να τρέχει αίμα από το αυτί του και χάνει τις αισθήσεις του· σταματάει μόνο όταν ο συνάδελφος του τον απομακρύνει από το σημείο. Αφήνει τον Β σε αυτή την κατάσταση και πηγαίνει να εντοπίσει άλλους στόχους. Ο Β μεταφέρεται από άλλους διαδηλωτές στο νοσοκομείο όπου διαπιστώνεται η κρίσιμη κατάσταση του.
Λύση
Ο Α αρχίζει να χτυπά το θύμα με βαρύ και αιχμηρό αντικείμενο ικανό να προκαλέσει θάνατο. Έχουμε δηλαδή την εξαπόλυση της φυσικής δύναμης επάνω στο θύμα επομένως και αρχή εκτέλεσης της ανθρωποκτονίας από πρόθεση του άρθρου 299 παράγραφος 1. Ο Α με τις κινήσεις του και συγκεκριμένα με το να γυρίσει ανάποδα το γκλόπ, να χτυπήσει τον Β στο κεφάλι επανειλημμένα, ενώ αυτός έχει πέσει κάτω αιμόφυρτος, και να συνεχίσει την επίθεση, δείχνει ότι δεν έχει πρόθεση απλώς να τον ακινητοποιήσει αλλά ούτε καν να τραυματίσει, έχει πρόθεση να σκοτώσει. Οι δηλώσεις των γιατρών του Β, που ανέφεραν ξεκάθαρα ότι το χτύπημα θα μπορούσε να είχε επιφέρει το θάνατο του, σε συνδυασμό με τη στάση του Α που άφησε τον Β αβοήθητο, δεν αφήνουν αμφιβολίες ότι καλύπτεται και η υπαιτιότητα του 299 παράγραφος 1 που είναι ο δόλος οποιουδήποτε βαθμού. Επίσης, δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για υπαναχώρηση από πεπερασμένη απόπειρα καθώς ο Α δεν έφυγε από το σημείο με δική του βούληση αλλά τον ανάγκασε ο συνάδελφος του λέγοντας: πάει αυτός πάμε σε κανέναν άλλον τώρα.Παρ’ όλα αυτά, δεν θεμελιώνεται άδικο στις πράξεις του Α καθώς, σύμφωνα με τις τελευταίες αποφάσεις της νομολογίας, ο αστυνομικός είναι πρόσωπο πάνω από το νόμο. Συγκεκριμένα, αίρεται το άδικο σε οποιαδήποτε πράξη αστυνομικού που διαπράττει οποιοδήποτε από τα εγκλήματα του ποινικού κώδικα για λόγους γενικού εθνικού συμφέροντος. Οι διαδηλωτές απειλoύν την κοινωνική ειρήνη, τάξη και ασφάλεια και πρέπει να εμποδιστούν με οποιοδήποτε τρόπο.
Υποσημείωση 1 : τα πρόσωπα και οι καταστάσεις δεν είναι προϊόντα φαντασίας και οποιαδήποτε ομοιότητα με την παραγματικότητα δεν είναι καθόλου τυχαία.
Υποσημειωση 2 :Οι συντάκτριες και οι συντάκτες αυτού του κειμένου επέλεξαν αυτή τη μορφή απεύθυνσης στους συμφοιτητές και τις συμφοιτήτριές τους σε μια προσπάθεια ανεύρεσης κοινού λόγου, που σε ένα πρώτο επίπεδο δυστυχώς δεν είναι άλλος από τον νομικό. Δεν πιστεύουν στην αντικειμενικότητα του ποινικού συστήματος ούτε επιθυμούν μια καλύτερη ποινική δικαιοσύνη. Συνέταξαν ένα κείμενο που αν και φαίνεται να ενδιαφέρεται για τη νομική υπόσταση των πράξεων και των σχέσεων που πραγματεύεται, αναζητά την κοινωνική και βαθιά πολιτική διάσταση τους.